مشاوره معماری داخلی

تعریف معماری داخلی

معماری داخلی ساختمان یکی از مهم ترین قسمت های ساخت یک بنا می باشد و در واقع پل ارتباطی بین معماری و طراحی داخلی به شمار می آید. در دنیای مدرن امروز صاحب نظران و مجریان عرصه معماری از علوم و هنرهای مختلف نظیر جامعه شناسی، روانشناسی، هنر، فلسفه، اقتصاد و محیط زیست به صورت تلفیقی استفاده می کنند و به طور قطع می توان معماری داخلی را یک هنر تلفیقی دانست که به دیزاین نمای داخلی بر اساس معیارهای مختلف می پردازد. یک معمار داخلی به طور کامل از ساختار بنا و کاربردهای ارتباطی آن شناخت دارد و بر جوانب بومی، فرهنگی، صنعتی و اقتصادی فضا تمرکز می کند.

ارتباط تنگاتنگی بین معماری داخلی و عناصر سازنده بنا وجود دارد و همانند طراحی داخلی بر فضاهای داخلی تاکید می شود. پایه و اساس این معماری، آفرینش فضایی است که علاوه بر زیبایی از کارایی لازم برخوردار باشد. تاریخچه معماری به هزاران سال قبل زمانی که انسان ها به دنبال سرپناه بودند باز می گردد اما معماری عصر حاضر با تلفیق صنعت ساخت و ساز با علوم و فنون مختلف رنگی تازه به خود گرفته و در شکل یک هنر اجتماعی با فضای پیرامون بشر در ارتباط است. برای دستیابی به هدف مطلوب، رفتارهای انسان در فضاهای عمومی و خصوصی و حالات روحی و روانی او باید مورد تحلیل و توجه قرار گیرند. به همین دلیل یک معمار علاوه بر اینکه بر بهینه سازی و کاربرد فضا تمرکز می کند، تاثیر فضا بر ساکنین که مهم ترین فاکتور در معماری داخلی است را نیز بررسی می نماید. در این خصوص می توان به بحث نورپردازی و انواع آن اشاره نمود. نور در معماری داخلی یکی از مهم ترین فاکتورهایی است که بر سلامت افراد و روح و روان آن ها تاثیر می گذارد. نورهایی مانند نور آبی حس افسردگی و ناامیدی در فرد ایجاد می کنند، از این رو توجه به اهمیت نورپردازی امری ضروری است. معماری داخلی به جنبه علمی ساخت و ساز و تاثیر آن بر ساکنین و محیط افراد تاکید دارد در صورتی که طراحی داخلی به جنبه هنری آن اشاره می کند.

وظایف معمار داخلی

تفکیک فضاهای داخلی به خرده فضاها یی همچون اتاق خواب، آشپزخانه، اتاق کنفرانس، اتاق انتظار و…..در حوزه عمل معماری داخلی قرار می گیرد به طور کلی معماری داخلی فضای داخلی را به شیوه کاملا فیزیکی  از طریق کف، سقف، دیوار، رنگ، نور و بافت سازماندهی می کند این مرحله از سازماندهی فضا گام اول به شمار می آید و گام های بعدی به ترتیب با “طراحی داخلی” و “دکوراسیون” داخلی برداشته می شود ویا می تواند تکمیل شود.

یک طراح حرفه ای می بایست با مطالعه، تحقیق و ارائه راه حل های خلاقانه، محیطی امن، سالم و راحت و دلنشین ایجاد نماید. مهم ترین کار یک طراح داشتن هنر و علم درک رفتار مردم و نیازهایشان است. وی می بایست  شرایط جغرافیایی، اقلیمی، اجتماعی، مذهبی، تاریخی را به منظور ایجاد فضاهای کاربردی بررسی می کند.

مسئولیت طراحان داخلی شمامل وظایف متنوعی است از جمله سازماندهی فضا با توجه به عملکرآن. حصول اطمینان از مطابق بودن طرح ها با طراحی ساختمان و مسائل ایمنی و حتی طراحی آکوستیک و انتقال صدا یک طراح داخلی همچنین مسئولیت انتخاب و نظارت بر چیدمان لوازم و مبلمان، رنگ، نور و سایر موارد مرتبط نیز هست.

مباحث مرتبط با معماری داخلی مباحثی چون روانشناسی رفتار، ساختارها و مواد و مصالح ساختمانی، ارگونومی، طراحی مبلمان و المانهای خاص و طراحی سه بعدی رایانه ای و شناخت و عملکرد صنعت ساختمان سازی شامل می شود.

نکات مورد توجه در معماری داخلی

نور

 هر چند که خورشید برای ایجاد روشنایی طبیعی در یک ساختمان مورد نیاز است اما از آنجا که این نور سرانجام به حرارت تبدیل می شود، باید میزان تابش مورد نیاز برای هر ساختمان با توجه به نوع ساختمان و شرایط اقلیمی آن تامین شود چون اهمیت تابش آفتاب به نوع اقلیم منطقه و فصول مختلف سال بستگی دارد. در شرایط سرد حداکثر انرژی خورشیدی مورد نیاز بوده و ساختمان باید در جهتی قرار گیرد که بیشترین تابش آفتاب را دریافت نماید. برعکس وقتی هوا گرم است جهت ساختمان باید به نحوی باشد که شدت آفتاب در دیواره های آن به حداقل رسیده و نیز امکان نفوذ مستقیم اشعه خورشید به فضاهای داخل وجود نداشته باشد به همین دلیل نحوه نورپردازی بنا در اقلیم های مختلف مثل گرم و خشک و حاشیه کویر و اقلیم گرم و مرطوب و سردسیر با هم متفاوت است و هر کدام در این مناطق بر حسب اقلیم خاص خود نحوه ی نورگیری و نورپردازی خاصی را می طلبد.

فرم اجسام

فرم ها به طور کلی ینی شکل و خروجی از شکل بعدی اجسام . فرم ها را می توان با ترکیب دو یا چند شکل ایجاد کرد و می تواند با کمک عناصر دیگر مانند بافت، الگوهای و رنگ ها تشدید شود. یک فرم تعریف شده، هماهنگی ایجاد می کند و فرم های اضافی تعادل را به فضای اضافه می کند. دو نوع اشکال وجود دارد: هندسی (ساختگی) و طبیعی (ارگانیک). همچنین فرم ها به صورت باز و بسته طبقه بندی می شوند. اشکال باز آن هایی هستند که می توان آنها را نگاه کرد و فرم های بسته را آنهایی که توسط یک سطح بسته محصور شده اند.

حجم

بافت به طور عمده با سطوح برخورد می کند و تعیین می کند که نوع یک سطح چطور به نظر می رسد و احساس می شود. بافت عمق و علاقه را به یک فضای زندگی اضافه می کند. بافت به طور گسترده ای به دو نوع طبقه بندی می شود – بافت بصری که در آن بافت تنها قابل مشاهده است  و بافت واقعی که در آن بافت هر دو دیده می شود و احساس می شود. هر چيزي که با پارچه ها مانند پوشش بالش، تختخواب و يا هر چيزي که با پوششهايي نظير پرده، رنگ ديوار يا کاغذ ديواري پوشيده شده است، بافت دارد . در حالی که باید یک بافت غالب برای تعریف خلق و خوی وجود داشته باشد، باید یک بافت متضاد نیز برای جلوگیری از یکنواختی وجود داشته باشد.

فضا

 فضا به عنوان پایه ای که تمام طرح معماری داخلی آن ساخته می شود، عمل می کند. از این رو، طراح باید از فضای موجود، ابعاد آن و امکانات آن آگاه باشد.

فضا به دو نوع تقسیم می شود: فضای دو بعدی که کف را شامل می شود (شامل طول و عرض) و فضای سه بعدی که فضای زندگی را تشکیل می دهد (شامل طول، عرض و ارتفاع). فضایی که اساسا با اجزای مبلمان / دکور پر شده است یک فضای مثبت است و فضای خالی یک فضای منفی است. پس باید بین فضاهای مثبت و منفی تعادل برقرار شود و یا اینکه بیش از حد و یا پوشیده شدن در مورد وسایل مبلمان / دکوراسیون بر این تعادل تاثیر می گذارد.

رنگ ها

انتخاب رنگِ مناسب برای پوشش دیوارها اولین قدم در معماری رنگی برای دکوراسیون هر اتاق است ؛ اما شاید یافتن رنگ های متناسب با آن برای دیگر اجزای دکوراسیون کمی مشکل تر به نظر برسد. استفاده از چرخه رنگ، روشی مطمئن برای یافتن رنگ های متناسب با رنگ مورد نظر ماست. چرخه رنگ متشکل از دوازده رنگ است که سه رنگ قرمز، زرد و آبی در آن رنگ های اولیه و رنگ های میان آنها به عنوان رنگ های ثانویه شناخته می شوند. هر رنگ در این چرخه می تواند با رنگ های کناری خود که رنگ های هم خانواده اش محسوب می شوند و همچنین رنگ مقابلش که رنگ مکمل آن است به خوبی ترکیب شده نتیجه ای زیبا و موزون بیافریند. استفاده از رنگ های هم خانواده که در چرخه رنگ در کنار هم قرار گرفته و به اصطلاح همسایه هستند ترکیبی ملایم و هماهنگ را ایجاد می کند که نگاه بیننده را به راحتی از یکی به دیگری رهنمون می شود. استفاده از یک رنگ با میزان کمی از رنگ مکمل آن چنانچه به درستی و در اندازه های صحیح صورت گرفته باشد نتیجه ای درخشان و چشمگیر می آفریند و بر جذابیت مجموعه رنگی حاضر می افزاید و مانع غالب شدن کامل یک رنگ بر فضای اتاق می شود. در زیر به توضیح برخی از نمونه های رنگ ها و تاثیر آنها در معماری داخلی میپردازیم.

رنگ های آکسان: رنگ های تند و درخشانی که برای زنده کردن و انرژی بخشیدن به یک مجموعه رنگی به آن اضافه می شوند، مانند رنگ صورتی تند چند کوسن و یک جفت شمع در یک اتاق نشیمن که با خانواده رنگ کرم رنگ آمیزی شده است.

رنگ زمینه: رنگ زمینه رنگی است که در بزرگ ترین سطوح و به بیشترین میزان در یک فضا مورد استفاده قرار گرفته است مانند رنگ دیوارهای یک اتاق. رنگ زمینه ، اغلب به عنوان پس زمینه ای برای سایر رنگ های به کار رفته در اتاق مورد استفاده قرار می گیرد و سایر رنگ ها مانند رنگ های آکسان یا متضاد را در خود جای می دهد.

رنگ های متضاد: این رنگ ها در کنار هم تاثیری چشمگیر بر بیننده باقی می گذارند چنان که حتی پس از بستن چشم ها این تاثیر تا مدت کوتاهی در ذهن بیننده باقی می ماند.

رنگ های سرد: این رنگ ها حاوی مقدار زیادی رنگ آبی هستند، به عنوان مثال خاکستری هایی که شامل مقداری رنگ آبی باشند احساس سردی و سرما را در شما ایجاد می کنند در حالی که خاکستری حاوی قرمز یا بنفش قرمز حس گرما را در بیننده القا می کنند و ویژگی دیگری خواهند داشت.

رنگ های مکمل: این رنگ ها که در چرخه رنگ در برابر یکدیگر قرار دارند در کنار هم نمایی چشمگیر و متعادل می آفرینند. این رنگ ها هرگز از یک خانواده نیستند و حداکثر تفاوت را با یکدیگر دارند. به عنوان مثال می توان چند کوسن نارنجی تند را در زمینه ای از رنگ آبی نمونه بارزی از این ترکیب در نظر گرفت.

رنگ های غالب: رنگ غالب همیشه رنگی که در بزرگترین سطوح و به بیشترین میزان در مجموعه ای به کار رفته ، نیست بلکه رنگی است که بیش از بقیه رنگ ها نظر را به خود جلب می کند.

رنگ های گرم: این رنگ ها محتوی مقدار قابل ملاحظه ای قرمز هستند. حتی برخی از آبی ها نیز ممکن است به واسطه وجود مقداری قرمز در آنها در این مجموعه جای بگیرند.

رنگ های هم پرده: اینها رنگ هایی هستند مانند رنگ زرد پررنگ و آبی پررنگ ، این رنگ ها لزوماً از یک خانواده نیستند بلکه هر دو دارای میزان مساوی از رنگ قرمز یا آبی هستند و هیچ یک بر دیگری غلبه نمی یابند.

یک خانواده رنگی شامل مجموعه ای از رنگ ها می شود که به نوعی با یکدیگر مرتبط هستند برای مثال خانواده آبی شامل مجموعه ای از رنگ های آبی است که از یک سو با آبی سبزها شروع می شود و از سوی دیگر به رنگ های آبی بنفش ختم می شود. خانواده قهوه ای از رنگ قهوه ای و قهوه ای خاکستری تا پرده های نارنجی و قرمز را شامل می شود.